Piłka nożna jest dyscypliną sportową najbardziej popularną w Polsce. Wg. Danych GUS (2010r.) ćwiczący piłkę nożną zrzeszeni w klubach sportowych stanowili na tle innych sportów np. piłka siatkowa 10.6% i koszykówka 5.3%. Teraz kiedy nasza reprezentacja pnie się w rankingu FIFA możemy spodziewać się jeszcze większej popularyzacji tej dyscypliny sportu.
Piłka nożna – najczęstsze urazy
Każda aktywność fizyczna działa prozdrowotnie, ale też wiąże się z ryzykiem powstania urazu. W piłce nożnej zdarzają się urazy związane z przetrenowaniem, „zmęczeniem” niektórych struktur układu ruchu jak i urazy ostre wynikające z bezpośredniego kontaktu zawodników. Uraz sportowy jest konsekwencją brania udziału w zajęciach sportowych. Kontuzja określana jest w momencie kiedy zawodnik nie może brać pełnego udziału w treningu/zawodach, potrzebuje pomocy medycznej i doświadcza skutków ekonomicznych.
Najczęstsze urazy spotykane w piłce nożnej
Najczęściej urazom ulega kończyna dolna 75-93%, na drugim miejscu piłkarze doznają urazów głowy, szyi i kręgosłupa; na trzecim zaś kończyny górnej. Najczęstsze rodzaje urazów w piłce nożnej dorosłych to skręcenia stawów (28-35%); naciągnięcia mięśni (10-47%); stłuczenia (8,3-21,3%). Wg. Renstroma urazy stawu skokowego stanowią 31% wszystkich urazów w piłce nożnej, natomiast Bergfeld podaje staw kolanowy jako najczęstsze miejsce urazu piłkarzy. Nieprawidłowa lub zbyt późna diagnoza może być przyczyną podjęcia niewłaściwego leczenia, co może istotnie zmniejszyć szanse zawodnika na szybki i bezpieczny powrót do sportu. Zatem kluczowym jest aby uraz został precyzyjnie zdiagnozowany i możliwie szybko zostały wdrożone procedury terapeutyczne. Takie działanie przyspieszy powrót do pełni sprawności, zapobiegnie nawrotom kontuzji, a także komplikacjom wynikającym z nieprawidłowego lub zbyt późno podjętego leczenia. Jako przykład szybkiej reakcji i rehabilitacji urazu można podać Zlatana Ibrahimovica i jego uraz więzadeł krzyżowych. Sami oceńcie.
Pierwotna profilaktyka urazów w piłce nożnej
Celem profilaktyki pierwotnej jest zmniejszenie ryzyka wystąpienia urazu i problemów zdrowotnych oraz przeciwdziałanie czynnikom do nich prowadzącym. Efekt tego postępowania powinien być taki, że osoba poddana procesowi nie doznaje urazu w trakcie uprawiania wybranej aktywności. Podstawą takiej profilaktyki jest kompleksowa ocena fizjoterapeutyczna zawodnika/zawodniczki w skład, której wchodzą:
– ogólna ocena fizjoterapeutyczna
– ocena stabilności posturalnej i propriocepcji
– ocena prawidłowości wykonywania funkcjonalnych wzorców ruchowych
– ocena siły mięśniowej w warunkach dynamicznych
Ilość prac naukowych potwierdzających skuteczność działań profilaktycznych zwiększa się z każdym rokiem z korzyścią dla zawodników i zawodniczek.
mgr Sebastian Demski
Bibliografia:
1. Grygorwicz M, Głowacka A, Wiernicka M „Kompleksowa ocena fizjoterapeutyczna podstawą profilaktyki pierwotnej urazów sportowych” 2010
2. Ristolajnen L, Heinonen A, Waller B „Gender differences in sport injury risk and types of injuries: a retrospective twelve-month study on cross-country skiers, swimmers, long-distance runners and soccer players” 2009
3. Adamczyk G, Luboński Ł „Epidemiology of football — related injuries — part I” 2002